Dialog bez porozumienia

Rok 2012

Odpowiedzialność: to, co inni powinni ponosić.

Julian Tuwim

Obserwowałam przez okno, jak granatowo-szare niebo przeszył kolejny błysk. Niedługo potem zagrzmiało. Michael poruszył się niespokojnie.

- Która godzina? – Zachrypiał.

Zignorowałam go i po raz kolejny zadałam sobie pytanie – czy jestem szczęśliwa? Owszem, jestem. Ale nie potrafię sobie wybaczyć swojej głupoty i tego, że dałam się wodzić za nos.

- Więc nie słyszałaś burzy? – Drążył. – Murem targał wiatr, wieża ziewnęła jak lew, wielką bramą na skrzypiących nawiasach.

Zawsze potrafiłeś pięknymi słowami zmienić rzeczywistość. Tylko szkoda, że to już na mnie nie działa.

- I natychmiast potem niebo pękło na pół. Ujrzałem nagle olśniewające kolory. Ładniejsze od tych, które ostatnio chciałem kupić w sklepie, pamiętasz, jak ci je pokazywałem?

Szkoda, że nie możesz mi przyrzec. Bo chodź tak bardzo się staram i ci wybaczyłam, nadal nie mogę ci zaufać.

- Tak. Pewnie to był sen – westchnął

Dlaczego kłamiesz, mówiąc, że już zapomniałeś? Dlaczego nadal przez sen mamroczesz jej imię? Kochasz ją jeszcze?

- Cieszę się, że ze mną jesteś.

Nie mam żalu, powinnam domyślić się wcześniej. A gdy zobaczyłam ją na weselu, od razu wiedziałam, że to ona. Ładna, zgrabna, czego chcieć więcej? I sprawiała wrażenie takiej zagubionej, a ty, obrońca uciśnionych, nie mogłeś przejść obojętnie. Jesteś przecież tylko mężczyzną…

Pocałowałem ją. To wszystko.

Brzęczało mi w głowie.

Lecz już nawet płakać przestałam.

- Co ty na to, żeby stąd wyjechać? – Marzył – do innego miasta, przynajmniej na wakacje. Tylko nie samolotem. Nigdy więcej nie lecę samolotem – próbował zażartować.

Ciepłą ręką objął mnie w pasie, a policzek przyłożył do mojego ramienia.

Masz takie piękne ręce. I ta obrączka. Czy miałeś ją wtedy na palcu?

- Wiesz – ziewnął – nie wiem i nie chcę wiedzieć, która jest godzina…

Na podstawie wiersza Wisławy Szymborskiej

Na Wieży Babel

Przygotowania do testu na zakończenie gimnazjum sprawiły, że pojawiam się dopiero tak późno. 

Ten One - Shot jest chyba najkrótszym, jaki napisałam. Obiecuję, że następny będzie znacznie dłuższy.